FAOS SAMADHI 2

Εναλλακτικος χωρος αναζητησης και θεραπευτικων τεχνων.

Εργαστηρι Αυτογνωσιας.

Ολιστικες ψυχοθεραπευτικες προσεγγισεις μεσω της Βοτανικης Ιατρικης, του Διαλογισμου, της Μεταφυσικης, της Ανθρωπολογιας, της Νεας Φυσικης και της Νεας Ενεργειας.


Κάπου στα βάθη της γενετικής μας μνήμης, βρίσκεται η γνώση του σύμπαντος και των κόσμων, όπου η ζωή είναι απαλλαγμένη από την αυταπάτη του χρόνου και του χώρου.

Όπως ακριβώς είχε προγραμματιστεί μέσα μας για να επαναφυπνιστεί την τέλεια στιγμή, έτσι τώρα προσκαλεί την προσοχή μας.

Έχουμε ένα σκοπό πολύ μεγαλύτερο από όσο μπορέσαμε ποτέ να φανταστούμε.

Ο σκοπός αυτός ζητά να τον αναγνωρίσουμε τώρα και ζητά επίσης να αποκόψουμε τα κυκλώματα που μας συνδέουν με τα πρότυπα σκέψης και τα άχρηστα συναισθήματα τα οποία μας κρατούν δέσμιους στην αυταπάτη και στη σύγχυση των κατώτερων βασιλείων.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Ενεργειακη φορτιση με αναπνευστικες τεχνικες πραναγιαμα. Η επιστημη της κοσμικης ενεργειας Πρανα - ελεγχου διακυμανσεων του νου. ΜΕΡΟΣ Β.




Η Πραναγιάμα, είναι ένας βασικός επιστημονικός τρόπος για να επαναφορτιστούμε. Να ξαναμπούμε στην πρίζα δηλαδή και να ανεβάσουμε τα επίπεδα της ενέργειας μέσα μας. Όσο και να σας φαίνεται παράξενο, έτσι είναι τα πράγματα, πολλές φορές μάλιστα και εμείς οι ίδιοι το αντιλαμβανόμαστε και αισθανόμαστε την ανάγκη να επαναφορτιστούμε. Έρχεται η στιγμή που το νοιώθουμε και σαν αποτέλεσμα είναι έτσι διαισθητικά, να πηγαίνουμε κάπου για να ξεφύγουμε και να γεμίσουμε ενέργεια, σε ένα βουνό, στην θάλασσα, όπου η ενέργεια είναι υψηλότερη, πυκνότερη και καθαρότερη. Από την επαφή μας αυτή ξεκουραζόμαστε, ηρεμούμε και επαναφορτίζουμε κατά κάποιο τρόπο της μπαταρίες μας.


Πρέπει να θυμάστε ότι τα νεύρα μας δεν παράγουν ενέργεια. Τα καλώδια δεν είναι παρά οι αγωγοί για να διέρχεται η ηλεκτρική ενέργεια. Μέσα στο σώμα υπάρχουν κέντρα στα οποία παράγεται ενέργεια και αποθηκεύεται επίσης, σαν συσσωρευτής. Η ενέργεια λοιπόν παράγεται και αποταμιεύεται στα Τσάκρα(ενεργειακά κέντρα). Αν συμβαίνει κατάρρευση σε ένα ενεργειακό κέντρο, Τσάκρα, τότε δεν δουλεύει το ηλεκτρικό κύκλωμα στο σώμα.


Όπως ακριβώς, αν έχει καεί μία ασφάλεια στο ηλεκτρικό πίνακα του σπιτιού σας, δεν έχετε παροχή ρεύματος έτσι και το νευρικό σύστημα, δεν μπορεί να μεταφέρει την ενέργεια, τον ηλεκτρισμό στο σώμα. Πολλά άτομα αισθάνονται πως έχουν πάθει νευρική κατάρρευση, στην πραγματικότητα όμως υποφέρουν από ενεργειακή κατάρρευση, Τσάκρα brake-down. Η ενέργεια δεν έρχεται διότι κάπου υπάρχει κατάρρευση, διακοπή, στο ενεργειακό κύκλωμα του σώματος, κάποια ασφάλεια είναι off. Και στο σημείο αυτό επεμβαίνουν οι τεχνικές της Πραναγιάμα


Η πρακτική τής πραναγιάμα βοηθά κυρίως να καθαρίσουν τα «νάντις» («nadis»), σωληνοειδή κανάλια, του λεπτότερου μη ορατού σώματος, μέσω των οποίων ρέει η ενέργεια. Μέσα στο σώμα υπάρχουν πολλές χιλιάδες νάντις και τα περισσότερα απ' αυτά ξεκινούν από την περιοχή της καρδιάς και της κοιλιάς. Όπως αναφεραμε, τα δύο σπουδαιότερα νάντις είναι τα: «ίντα» και «πινγκάλα


Η πραναγιάμα διατηρεί τα νάντις σε κατάσταση καλής υγείας και επομένως εμποδίζει τη γήρανσή τους. Τα εύρωστα και μη γερασμένα νάντις ευθύνονται για την πλούσια ροή ενέργειας και η διαδικασία αυτή φέρνει τεράστιες αλλαγές στη νοητική συμπεριφορά τού γιόγκι. Η βαθύτερη αιτία αυτής της επίδρασης βασίζεται στο ότι η αναπνοή με την τεχνική της πραναγιάμα αρχίζει από τη βάση του διαφράγματος, ταυτόχρονα και στις δύο πλευρές του σώματος, κοντά στην πυελική ζώνη.

Η κατάσταση αυτή επιφέρει μεγάλη χαλάρωση στο θωρακικό διάφραγμα και στους μυς του άνω αναπνευστικού συστήματος. Είναι αποδεκτό το γεγονός πως όταν οι μυώνες του προσώπου χαλαρώσουν, μειώνουν το σφίξιμο των οργάνων αντίληψης, δηλαδή τα μάτια, τα αυτιά, τη μύτη, τη γλώσσα και το δέρμα, επομένως ελαχιστοποιούν την ένταση μέσα στον εγκέφαλο. Όταν η ένταση στον εγκέφαλο μειωθεί, ο γιόγκι απολαμβάνει συγκέντρωση, αταραξία και ειρήνη των σκέψεων.

Στο αρχαίο σανσκριτικό βιβλίο που λέγεται Χάθα Γιόγκα Πραντίπικα (Hatha Yoga Pradipika), στο δεύτερο κεφάλαιό του, αναφέρεται πολύ διεξοδικά η θεωρία και η πρακτική τής πραναγιάμα:


«Ο γιόγκι, έχοντας σταθεροποιηθεί με τις πρακτικές τής άσανα (συνειδητή σωματική άσκηση) και φέρνοντας όλες του τις αισθήσεις σε έλεγχο, θα πρέπει να ασχοληθεί με τις πρακτικές τής πραναγιάμα όπως τις έχει διδαχτεί από τον Δάσκαλό του, με την υποστήριξη μιας ήπιας αλλά θρεπτικής δίαιτας. Όταν η αναπνοή είναι ακανόνιστη, ο νους περιπλανάται, όταν όμως η αναπνοή είναι σταθερή και ο νους γίνεται σταθερός. Για την απόκτηση αυτής της σταθερότητας, ο γιόγκι πρέπει να ελέγχει την αναπνοή του. Για όσο διάστημα υπάρχει αναπνοή μέσα στο σώμα, υπάρχει και ζωή. Όταν η αναπνοή φύγει, τότε και η ζωή φεύγει. Για τον λόγο αυτόν, ρυθμίστε την αναπνοή».





Στη διάρκεια μιας καθημερινής κοινής εισπνοής, ο μέσος άνθρωπος, δέχεται περίπου 500 κυβικά εκατοστά αέρα, στη διάρκεια όπως μιας βαθιάς εισπνοής, ο αέρας αυτός μεγιστοποιείται περίπου έξι φορές, γεγονός που μεταφράζεται σε 3.000 κυβικά εκατοστά αέρα. Η ικανότητα της πρόσληψης μεγαλύτερης ή μικρότερης ποσότητας αέρα, όπως είναι λογικό, διαφέρει και εξαρτάται κυρίως από την κατάσταση της υγείας του κάθε ανθρώπου. Η πρακτική τής πραναγιάμα αυξάνει κατά πολύ την ικανότητα των πνευμόνων για πρόσληψη αέρα, κι τους επιτρέπει να φτάσουν στο ανώτερο σημείο «εξ-αερισμού» που τόσο απαραίτητα χρειάζονται.

Η τεχνική τής πραναγιάμα γίνεται με πολλούς τρόπους μεγάλης ακρίβειας. Ο ασκούμενος στη γιόγκα, εντυπωσιάζεται από τον τεράστιο αριθμό ασκήσεων που συναντά. Οι σωματικές τεχνικές (άσανα) έχουν αναπτυχθεί τόσο πολύ, ώστε μπορούν να είναι λειτουργικές για όλα τα διαφορετικά επίπεδα της ανατομίας του ανθρώπινου σώματος. Οι μυώνες, τα νεύρα, όλα τα εσωτερικά όργανα κι οι αδένες, κινούνται κι ενεργοποιούνται ώστε όλος ο οργανισμός να λειτουργεί περισσότερο αρμονικά. Το σώμα ενδυναμώνει ολιστικά.

Αντίστοιχα, οι αναπνευστικές ασκήσεις (πραναγιάμα) έχουν αναπτυχθεί κι αυτές σε στάδια και είδη, για να ανταποκρίνονται στις φυσικές, νοητικές, διανοητικές και πνευματικές απαιτήσεις, που θα συναντήσει ο κάθε ασκούμενος στην ταραχώδη καθημερινότητα της ζωής του. Οι ασκήσεις του σώματος βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία του σώματος, ενώ οι ασκήσεις της αναπνοής βοηθούν στην αλλαγή της συμπεριφοράς και της σκέψης του ασκούμενου.

Σε σχέση με τη γιόγκα η prana μπορεί να περιγραφεί ως κάτι που ρέει συνεχώς μέσα μας, γεμίζοντας μας και κρατώντας μας ζωντανούς: είναι η ζωτικότητα. Σε αυτήν την εικόνα, τα ρεύματα της prana ρέουν από τα ενεργειακά κέντρα και διαπερνούν ολόκληρο το σώμα. Η Pranayama είναι η μέτρηση, ο έλεγχος, και η κατεύθυνση της αναπνοής, και ως εκ τούτου της ενέργειας μέσα στον οργανισμό, προκειμένου να αποκατασταθεί και να διατηρηθεί η υγεία, για να προωθηθεί η εξέλιξη.

Όταν είμαστε προβληματισμένοι, ανήσυχοι, ή συγκεχυμένοι, έχουμε περισσότερη prana έξω από ότι μέσα στο σώμα. Όταν αισθανόμαστε αδιάθετοι η ποιότητα της prana και της πυκνότητάς της μέσα στο σώμα μειώνεται. Επίσης λίγη prana στο σώμα μπορεί να εκφραστεί ως συναίσθημα στασιμότητας ή περιορισμού. Μπορεί επίσης να παρουσιαστεί ως έλλειψη κίνησης ή κινήτρου για να γίνει οτιδήποτε και όταν είμαστε απαθείς ή ακόμα και καταθλιπτικοί.

Μπορούμε να πάσχουμε από φυσικές ασθένειες όταν λείπει η prana στο σώμα. Οι Yoga Sutras αναφέρουν τις διαταραχές στην αναπνοή, οι οποίες μπορούν να λάβουν διαφορετικές μορφές. Αφ' ετέρου, όσο πιο ειρηνικότεροι και ισορροπημένοι είμαστε, τόσο λιγότερη prana είναι διασκορπισμένη έξω από το σώμα. Εάν όλη η prana είναι μέσα στο σώμα, τότε είμαστε ελεύθεροι από αυτά τα συμπτώματα.

Εάν η prana δεν βρίσκει ικανοποιητικό χώρο μέσα στο σώμα, αυτό μπορεί να συμβαίνει για μόνο ένα λόγο: αναγκάζεται να μείνει έξω, από κάτι που πραγματικά δεν ανήκει εκεί – όπως οι παρεμποδίσεις που προκαλούνται από τα σκουπίδια (αρνητικά συναισθήματα, σκέψεις, λανθασμένη διατροφή). Όταν ασκούμε την pranayama, προσπαθούμε να μειώσουμε αυτά τα σκουπίδια και να τα αντικαταστήσουμε με όλο και περισσότερη prana μέσα στο σώμα.

Η κατάσταση του νου μας συνδέεται άμεσα με την ποιότητα της prana μέσα μας. Όσο Περισσότερο ικανοποιημένος είναι ένας άνθρωπος και αισθάνεται καλύτερα, τόσο περισσότερη prana είναι μέσα του. Όσο πιο διαταραγμένος είναι ένας άνθρωπος, τόσο περισσότερη prana φεύγει και χάνεται από το σώμα του ή αν θέλετε από το ενεργειακό του πεδίο. Επειδή μπορούμε να επηρεάσουμε τη ροή της prana μέσω της ροής της αναπνοής μας, η ποιότητα της αναπνοής μας επηρεάζει την κατάσταση του νου μας και αντίστροφα.


Στη γιόγκα προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις συνδέσεις έτσι ώστε η prana να συγκεντρώνεται και έπειτα να μπορεί ελεύθερα να ρεύει μέσα σε μας. Ένας καθορισμός της λέξης «γιόγκι» είναι: "ένας του οποίου η prana είναι όλη μέσα στο σώμα του. Στη pranayama θέλουμε να μειώσουμε το ποσό της prana έξω από το σώμα, έως ότου να μην υπάρχει καμία διαρροή προς τα έξω.

Η Prana είναι δύναμη. Οι κατάλληλες πρακτικές αναπνοής είναι τρόποι που μας τροφοδοτούν με περισσότερη prana. Όταν υπάρχει αρκετή μέσα μας έχουμε τον έλεγχο των διαδικασιών της αναπνοής και της ζωτικής δύναμης. Ακόμα και αν, στην αναπνοή, ο φρέσκος αέρας από έξω από το σώμα εισάγεται και ο μολυσμένος αέρας φεύγει, δεν είναι αρκετό, γιατί το μυστικό της pranayama είναι στο να φέρει στη συνειδητή εκδήλωση μια πανταχού παρούσα κοσμική δύναμη που υπάρχει ήδη λανθάνουσα μέσα μας, ως ιδιαίτερη έκφραση της κοσμικής ύπαρξης.


Όταν ένα άτομο επιτυγχάνει το συναίσθημα της ενότητας με το υπόλοιπο κόσμο, οι ανησυχίες του τείνουν να εξαφανιστούν. Όταν εισρέουσα αναπνοή εξουδετερώνεται ή ενώνεται με την εκρέουσα αναπνοή, τότε η τέλεια χαλάρωση και η ισορροπία των δραστηριοτήτων του σώματος πραγματοποιούνται. Στη γιόγκα, ενδιαφερόμαστε για την εξισορρόπηση των ροών των ζωτικής σημασίας δυνάμεων, κατευθύνοντας τες έπειτα στο σύστημα των chakras και μετά προς τα πάνω στο chakra της κορώνας ή του χιλιοπέταλου λωτού (sahasara). Όταν κάποιος αποκτήσει μια διαισθητική εμπειρία της υπέρτατης δύναμης και της ταυτότητάς του με αυτήν, τότε χάνει το φόβο από κάθε εξωτερική δύναμη και αναπτύσσει μια εμπιστοσύνη που είναι συμβάλλουσα στην καλύτερη διαβίωσή του.

Οτιδήποτε συμβαίνει στο νου επηρεάζει την αναπνοή, η αναπνοή γίνεται γρηγορότερη όταν διεγειρόμαστε και βαθύτερη και πιο ήρεμη όταν χαλαρώνουμε. Προκειμένου να επηρεαστεί η prana μας, πρέπει να είμαστε σε θέση να επηρεάσουμε το νου. Οι δράσεις μας ενοχλούν συχνά το νου μας, αναγκάζοντας την prana να ρέει έξω από το σώμα. Μέσω της καθημερινής πρακτικής pranayama αντιστρέφουμε αυτήν την διαδικασία, δεδομένου ότι μια αλλαγή στον τρόπο της αναπνοής επηρεάζει άμεσα το νου.

Η ιδέα της prana που υπάρχει μέσα ή πέρα από στο σώμα μπορεί να γίνει κατανοητή ως ένα σύμβολο για την κατάσταση του νου μας. Όταν ο νους είναι τόσο καθαρός όσο και το διαφανές γυαλί δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να ενοχλήσει το σώμα, δεν υπάρχουν πουθενά σκουπίδια. Αφ' ετέρου, εάν παρατηρούμε διστακτικότητα, δυσαρέσκεια, φόβο να κάνουμε κάτι που δεν είναι σωστό, και ούτω καθ' εξής, μπορούμε να υποθέσουμε ότι υπάρχουν παρεμποδίσεις στο σύστημα. Αυτές οι παρεμποδίσεις όχι μόνο εμφανίζονται στο φυσικό σώμα αλλά υπάρχουν ακόμη περισσότερο στο νου και στη συνείδηση. Κάθε είδος σκουπιδιών που βρίσκουμε μέσα μας παρήχθη αρχικά από την ανακριβή γνώση.


Η σύνδεση μεταξύ του νου και της αναπνοής είναι η σημαντικότερη. Οι Yoga Sutras λένε ότι όταν ασκούμε την pranayama το πέπλο σύρεται βαθμιαία μακριά από το νου και υπάρχει αυξανόμενη σαφήνεια. Το μυαλό γίνεται έτοιμο για πιο βαθεις διαλογισμούς. Κατά συνέπεια, η pranayama είναι πρώτα απ' όλα η συνειδητοποίηση της αναπνοής. Εδώ, στρέφουμε την προσοχή μας στην αναπνοή. Στην πρακτική της pranayama είναι επομένως πολύ σημαντικό να κρατηθεί ένας άγρυπνος νους, γιατί οι διαδικασίες που παρατηρούνται είναι πολύ λεπτές.


Δεν υπάρχει καμία ορατή μετακίνηση του σώματος όπως στην πρακτική των asanas και πρέπει έντονα να αισθανθούμε τη μετακίνηση της αναπνοής μέσα μας. Η μόνη δυναμική διαδικασία, είναι η αναπνοή. Ο Patanjali κάνει μερικές πρακτικές προτάσεις για την προσοχή μας στην αναπνοή. Παραδείγματος χάριν, μπορούμε να εστιάσουμε την προσοχή μας στο σημείο που η αναπνοή εισάγεται και αφήνει το σώμα, στα ρουθούνια. Είναι επίσης δυνατό να ακούμε την αναπνοή, ειδικά εάν κάνουμε έναν μικρό θόρυβο με ήπια σύσπαση στην επιγλωττίδα, μια τεχνική pranayama γνωστή ως ujjayi. Ή μπορούμε να παρακολουθήσουμε τις περιοχές του σώματος διαμέσω των οποίων ο αέρας περνά.







Ο τελικός στόχος της pranayama δεν είναι να φέρει την εισπνοή και την εκπνοή σε μια ορισμένη σχέση ή να καθιερωθεί ένα ιδιαίτερο μήκος της αναπνοής. Οι διάφορες πρακτικές της pranayama μας δίνουν πολλές διαφορετικές δυνατότητες για την αναπνοή. Όταν ακολουθούμε την αναπνοή, ο νους θα συγκεντρωθεί στις δραστηριότητες της αναπνοής. Κατ' αυτό τον τρόπο η pranayama μας προετοιμάζει για την νοητική σταθερότητα, ακινησία του διαλογισμού.

Η αναπνοή αφορά άμεσα το νου και την prana μας. Η Prana εισάγεται το σώμα τη στιγμή που υπάρχει μια θετική αλλαγή στο νου. Είναι αλήθεια ότι η κατάσταση του νου μας δεν αλλάζει με κάθε εισπνοή ή εκπνοή. Η αλλαγή εμφανίζεται κατά τη διάρκεια μιας μακριάς χρονικής περιόδου. Εάν ασκούμε τη pranayama και παρατηρήσουμε μια αλλαγή στο νου μας, μετά η prana θα εισάγεται με μεγαλύτερη άνεση μέσα στο σώμα. Η απόδειξη της αλλαγής είναι ότι όταν αλλάζει ο νους μας καταλαβαίνουμε καλύτερα τον εαυτό μας.

Χωρίς prana δεν υπάρχει ζωή. Μπορούμε να φανταστούμε ότι η prana ρέει σε μας καθώς εισπνέουμε, αλλά η prana είναι επίσης και η δύναμη πίσω από την εκπνοή. Επίσης, η prana μετασχηματίζεται στο σώμα σε διάφορες δυνάμεις, και συμπεριλαμβάνει τις διαδικασίες που εξασφαλίζουν την απελευθέρωση από ότι δεν χρειαζόμαστε πλέον. Η εκπνοή είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος των διαδικασιών αποβολών του σώματος. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εκπνοή ως μηχανισμό απελευθέρωσης του νου από φραγμούς και με αυτόν τον τρόπο να τον οδηγήσουμε σε μεγαλύτερη σαφήνεια.


Η τεχνική της Pranayama ή της αναπνοής είναι πολύ σημαντική στη γιόγκα. Ασκείται πολλές φορές μαζί με τις asanas ή θέσεις. Στις Yoga Sutras, οι πρακτικές της pranayama και των asanas θεωρούνται η υψηλότερη μορφή καθαρισμού και αυτοπειθαρχίας για το νου και το σώμα, αντίστοιχα. Οι πρακτικές παράγουν την πραγματική φυσική αίσθηση της θερμότητας, αποκαλούμενη tapas, ή εσωτερική εξαγνιστική φωτιά. Διδάσκεται ότι αυτή η θερμότητα είναι μέρος της διαδικασίας του εξαγνισμού των nadis, ή λεπτών ενεργειακών καναλιών του σώματος. Αυτό συνεισφέρει στο να βιωθεί μια υγιεινότερη κατάσταση και επιτρέπει στο νου να αποκτήσει περισσότερη ηρεμία.

Κατά την διάρκεια της αναπνευστικής διαδικασίας εισπνέουμε, βάζουμε στο σώμα οξυγόνο, το οποίο περνά μέσα από το σώμα σαν μορφή ενέργειας που φορτίζει τα διάφορα μέρη του σώματος. Κατόπιν εκπνέουμε, βγάζουμε από το σώμα , διοξείδιο του άνθρακα και μαζί τοξικά κατάλοιπα. Με την πρακτικη της Pranayama επέρχεται ισορροπία ανάμεσα στο οξυγόνο και το διοξείδιο του άνθρακα. Απορροφώντας prana μέσω των τεχνικών της αναπνοής επιτυγχάνεται και η σύνδεση του νου, του σώματος και του πνεύματος.


Αλλά η ζωή είναι γεμάτη υπερένταση (stress). Εξ’ αιτίας της καθημερινής εργασίας, των οικογενειακών υποχρεώσεων, των οικονομικών πιέσεων, εχουμε τη τάση να αγνοούμε την αναπνοή μας, έτσι και αυτή καταλήγει να είναι ρηχή και γρήγορη. Όταν τελικά χρησιμοποιούμε μόνο ένα μέρος των πνευμόνων τότε προκύπτει η μη επαρκή οξυγόνωση που με τη σειρά της οδηγεί σε διάφορες επιπλοκές. Καρδιακές παθήσεις, προβληματικός ύπνος και κόπωση είναι μερικά από τα συμπτώματα από την ελλιπή οξυγόνωση. Επομένως η αρνητική ενέργεια της ανησυχίας και των διάφορων ‘’βασάνων’’ καταλήγουν σε λιγότερη ενέργεια μέσα στο σώμα.

Εξασκώντας βαθιά και συστηματική αναπνοή μέσω της Pranayama επαναφορτίζουμε το σώμα μας.


Συνοψιζοντας τα οφέλη της Pranayama:

Η αναπνοή είναι μια φυσική διαδικασία της ζωής μας που πολύ λίγο προσοχή δίνουμε σε αυτήν. Είναι μια αυτόνομη λειτουργία του σώματος την οποία εκτελούμε ακόμα και αν δε συγκεντρωθούμε σε αυτή.

Γιατί τότε θα έπρεπε να μάθουμε αναπνευστικές τεχνικές της yoga;
Αυτοί είναι μερικοί λόγοι που η Pranayama είναι σημαντική:

Η Pranayama μας διδάσκει το σωστό τρόπο να αναπνέουμε. Εχουμε συνηθίσει να αναπνέουμε συνήθως από το θώρακα χρησιμοποιώντας μόνο ένα μέρος των πνευμόνων, χωρίς να γνωρίζουμε ότι αυτός ο αφύσικος και ανθυγιεινός τρόπος μπορει να οδηγησει σε διάφορες επιπλοκές.

Με τις τεχνικές αναπνοής αυξάνουμε την ικανότητα των πνευμόνων, περισσότερο οξυγόνο εισρέει στον οργανισμό και έτσι εχουμε καλύτερη υγειά. Μαθαίνουμε να αναπνέουμε αργά και βαθιά – με το σωστό τρόπο.

Η Pranayama μειώνει τις τοξίνες και αλλά κατάλοιπα μέσα από το σώμα μας. Λειτουργεί σαν μέσο πρόληψης ως προς τις ασθένειες.

Η Pranayama βοήθα τη καλή λειτουργία της πέψης. Με το σωστό τρόπο αναπνοής ο μεταβολισμός και κατάσταση της υγείας μας θα αρχίσει να βελτιώνεται.

Η Pranayama αναπτύσσει την ικανότητα της συγκέντρωσης και της εστίασης. Καταπολεμά το άγχος και χαλαρώνει το σώμα. Ο έλεγχος της αναπνοής φέρνει γαληνή και ησυχία στο νου.

Η Pranayama έχει να προσφέρει ένα καλύτερο αυτοέλεγχο. Μέσα απ την συγκέντρωση χειριζόμαστε πιο αποτελεσματικά το ψυχισμό μας και τις αντιδράσεις μας. Το μυαλό μπορει να λειτουργήσει με καθαρότητα, αποφεύγοντας τις διενέξεις και τις λάθος αποφάσεις. Επιπλέον ο αυτοέλεγχος εμπεριέχει και έλεγχο στο σώμα μας.

Η Pranayama οδηγεί σε ένα πνευματικό ταξίδι μέσα από ένα χαλαρό σώμα και νου.




Ερευνα-συλλογη υλικου:

Γιαννης Δογανης / εικαστικος καλλιτεχνης, ερευνητης μη συμβατικης θεραπευτικης.




ΠΗΓΕΣ.


Hatha Yoga Pradipika. Pranayama : Ο ρυθμός – ελεγχος της Αναπνοής. Η Κοσμική Ενέργεια Πράνα. Θεωρία και Πρακτική τής Πραναγιάμα. Γιογκα, αναπνοη και συνειδηση. Πρανα και Νευρικο συστημα Πραναγιαμα και αναπνοη. Αναπνευστικες τεχνικες πραναγιαμα. Παρασυμπαθητικο νευρικο συστημα


www.yogaonline.gr

www.yogaclub.gr

περιοδικο Yoga World (Iωαννα Κουσκουρα)

www.salveo.gr

www.esoterica.gr

www.omm.gr








Ενεργειακη φορτιση με αναπν. τεχνικες πραναγιαμα. Τσάκρα brake-down. Η επιστημη της κοσμικης ενεργειας Πρανα - ελεγχου διακυμανσεων του νου. Μερος Α.




" Όταν η αναπνοή περιπλανιέται, ο νους είναι ασταθής, αλλά όταν είναι σταθερή η αναπνοή, είναι έτσι σταθερός και ο νους ".

Hatha Yoga Pradipika.



«Το ημισφαίριο που μιλάει, δεν γνωρίζει. Το ημισφαίριο που γνωρίζει δεν μιλάει».




Ένας από τους κυριάρχους σκοπούς όλων των γιόγκικων πρακτικών είναι να απελευθερώσουν την μεγάλη κοσμική ενέργεια που βρίσκεται μέσα μας.


Σε ένα σημείο στις Ουπανισάδες αναφέρεται πως : « οι άνθρωποι μπορούν να έχουν μάτια και αυτιά και σε πλήρη δραστηριότητα όλα τους τα ζωτικά όργανα αλλά δεν έχουν συνειδητότητα αν δεν ελέγχουν την πράνα τους ».

Η πράνα περιγράφεται σαν ένας τύπος πολύπλοκής και πολυδιάστατης ενέργειας αποτελούμενη από έναν συνδυασμό ηλεκτρικής, μαγνητικής, ηλεκτρομαγνητικής, φωτονικής, θερμικής και νοητικής ενέργειας.


Σύμφωνα με τους επιστήμονες που την μελετούν λένε πως η φύση της μοιάζει με ένα σύννεφο που έχει ηλεκτρομαγνητική ενέργεια.

Πολλές χιλιάδες χρόνια πριν η Γιόγκα διδάσκει για την πράνα και μας λέει πως δεν είναι μέρος του φυσικού σώματος αλλά αποτελεί ένα δεύτερο σώμα που ομοιάζει με σύννεφο που βρίσκεται μέσα στο υλικό αλλά και γύρω του, το πραναμάγιακοσα.


Φωτογραφήθηκε πριν 40-50 χρόνια από τον Κιρλιαν.

Σύμφωνα με την Χάθα Γιόγκα μόνο αν εξαγνισθούν όλα τα νάντις (ενεργειακά κανάλια) και τα τσάκρας μπορούμε να διατηρήσουμε την πράνα και τις δυνάμεις μας στο ακέραιο.


Τα ευεργετήματα στην προσπάθεια ελέγχου της πράνα γίνονται αισθητά σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης μας (φυσικό, ενεργειακό, συναισθηματικό, νοητικό, πνευματικό).

Ο έλεγχος της πράνα προκαλεί διεύρυνση της συνειδητότητας, νοητική διαύγεια, αναπτύσσει την επίγνωση και μας δίνει απίστευτες ικανότητες να ανταπεξερχόμαστε με επιτυχία σε όλες τις καταστάσεις.

Οι τεχνικές ελέγχου της πράνα μας δίνουν άλλο ένα πολύ σημαντικό εφόδιο στον δρόμο για την αυτοπραγμάτωση όπως την κατανοεί ο καθένας μας.


Στην αρχαία Κίνα, η άποψη για την παγκόσμια ενέργεια ήταν καθοριστική, με τη διαφορά ότι αντί για πράνα την ονομάζουν «Κι» (ή «Τσι»). Σύμφωνα με τη θεωρία τού Κι, ο άνθρωπος έχει έναν άρρηκτο δεσμό με το σύμπαν και η συμπαντική ενέργεια αποτελείται από δύο ενέργειες που αλληλεπιδρά η μία επάνω στην άλλη, γνωστές ως «γιν» και «γιανγκ».


Στον Χριστιανισμό, επίσης, υπάρχουν ανάλογες αναφορές. Σε μια από αυτές στα Ευαγγέλια, και συγκεκριμένα στην Προς Κορινθίους επιστολή λέγεται: «Διότι εις άρτος, εν σώμα είμεθα οι πολλοί, επειδή πάντες εκ του ενός άρτου μετέχομεν». (Κεφ. ί, στίχ. 17). Ο γιόγκι Παραμαχάμσα Σατυανάντα, ερμηνεύει το εδάφιο αυτό, λέγοντας: «Ο άρτος συμβολίζει τη συνειδητότητα, άρα, εφόσον οι άνθρωποι είμαστε μία συνειδητότητα και ένα σώμα (δηλαδή πράνα ή συμπαντική ενέργεια), είμαστε όλοι συμμετέχοντες σ' αυτήν τη μία και μοναδική συνειδητότητα







Η ποιότητα της αναπνοής απεικονίζει την ποιότητα του μυαλού. Υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ των διανοητικών, συναισθηματικών, και ψυχολογικών καταστάσεων μας με το ρυθμό και το βάθος της αναπνοής μας. Για παράδειγμα όταν φοβόμαστε παίρνουμε γρήγορες και ρηχές αναπνοές. Όταν είμαστε χαλαρωμένοι ή όταν κοιμόμαστε παίρνουμε αργές και βαθιές αναπνοές.


Αφού λοιπόν η νοητική μας κατάσταση επηρεάζει την ποιότητα της αναπνοής μας, μπορούμε να επιλέξουμε να αλλάξουμε την αναπνοή μας, ώστε μέσω αυτού να αλλάξουμε τη νοητική μας κατάσταση μιας και η αμφίδρομη σχεση της αναπνοής με το νου σε πολλά επίπεδα είναι γεγονός. Όταν χαλαρώνουμε και επιβραδύνουμε τον ρυθμό της αναπνοής τότε ομοίως χαλαρώνει και ο ρυθμός του νου. Μετά από κάποιο χρόνο, αρχίζoυμε να ενεργουμε και να σκέφτομαστε από μια κατάσταση ειρήνης. Όσο περισσότερο χρόνο παραμένουμε σε αυτή τη κατάσταση τόσο περισσότερο θα ενεργουμε με υπομονή, κατανόηση και συμπόνια.


Η αναπνοή μας βοηθάει να διατηρούμε τη σύνδεση μας με τη παρούσα στιγμή. Η παρουσία μας στο τώρα μας ελευθερώνει. Μπορούμε να προχωρήσουμε και να προσπεράσουμε τις παλιές αδικίες ή οδύνες και να δούμε τον κόσμο όπως πραγματικά είναι, χωρίς λανθασμένες προσδοκίες. Μαθαίνουμε να δεχόμαστε τον εαυτο μας αλλά και τους άλλους όπως είναι.



Δοκιμάστε αυτή την απλή άσκηση:

Περάστε τα επόμενα πέντε λεπτά προσπαθώντας να συγκεντρωθείτε μόνο στην αναπνοή.

Πιθανότατα ανακαλύψατε ότι ο νους θέλει να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο εκτός της αναπνοής. Ο νους έχει την τάση να περιπλανιέται, να χάνει τη σύνδεση με το σώμα, να ονειροπολεί, να ανησυχεί για το μέλλον, να αναπολεί και να συγχύζεται καμία φορά, για το παρελθόν.

Οι άνθρωποι έχουν εξελίξει τη δυνατότητα να αναπνέουν αυτόματα, ακόμη και στον ύπνο τους. Παρόλο που η διαδικασία της αναπνοής δεν απαιτεί συνειδητή επίγνωση, η εστίαση της προσοχής στην αναπνοή μας οδηγεί στο να εστιάσουμε σε τι συμβαίνει αυτή ακριβώς τη στιγμή, μας φέρνει στο παρόν, στο εδώ και τώρα. Η εστίαση στην αναπνοή δεν επιτρέπει στο συνειδητό μυαλό να παρασυρθεί μακριά, αλλά το προτρέπει να μείνει συνδεδεμένο με το σώμα και στο παρόν.

Αλλά γιατί να μην επιτρέπουμε στον εαυτο μας να ονειροπολεί ή να αναπολεί?

Συχνά όταν αναπολούμε τις παλιές καλές στιγμές μας, αρχίζουμε να φοβόμαστε ότι μπορει να μην ξανασυμβούν. Όσο περισσότερο χρόνο περνάμε αναπολώντας το παρελθόν τόσο λιγότερο ανοιχτοί είμαστε στα σπουδαία πράγματα που συμβαίνουν άμεσα, ακριβώς τώρα. Πολλές φορές όταν είμαστε ακόμα στη μέση μιας καλής στιγμής στη ζωή μας ανησυχούμε μήπως τελειώσει και αρχίζουμε να καταστρώνουμε σχέδια ώστε να τη ζήσουμε πάλι. Μας διαφεύγει να αγκαλιάσουμε τη κάθε στιγμή καθώς αυτή ξετυλίγεται.

Και παρόλο ότι το να εχουμε στόχους στη ζωή είναι καλό πράγμα, το να ξοδεύουμε χρόνο ονειροπολώντας, δεν πρόκειται να μας φέρει πιο κοντά στη πραγματοποίηση των ονείρων. Το να χανόμαστε στη φαντασία μπορει συχνά να οδηγησει στην απογοήτευση, όταν η πραγματικότητα κάνει την εμφάνιση της.





Το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό νευρικο συστημα.

Υπάρχουν δυο νευρικά συστήματα στο ανθρώπινο σώμα: το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό. Το συμπαθητικό είναι γνωστό και ως το σύστημα του ‘’πάλεψε ή τρέχα’’, προκαλεί την αύξηση της πίεσης του αίματος, ο ρυθμός της αναπνοής επιταχύνεται, και η αδρεναλίνη πλημμυρίζει το αίμα. Ιστορικά αυτό εμφανίστηκε για να προετοιμάζει το ανθρώπινο σώμα να αντιμετωπίσει αλλά επικίνδυνα ζώα. Αλλά στο σημερινό κόσμο βιώνουμε αυτή την αντίδραση καθώς είμαστε μπλοκαρισμένοι σε κάποιο κυκλοφοριακό μποτιλιάρισμα ή καθώς νοιώθουμε πίεση και άγχος στο γραφείο. Όταν το συμπαθητικό σύστημα διεγερθεί υπερβολικά προκύπτουν διάφορες επιπτώσεις στην υγεια, όπως έλκος, ημικρανίες και καρδιακά προβλήματα.

Το παρασυμπαθητικό σύστημα μειώνει τη πίεση του αίματος και επιβραδύνει το ρυθμό της αναπνοής. Όταν το αίμα δεν χρειάζεται να βιαστεί να υποστηρίξει τους μύες, είναι ελεύθερο να ταξιδέψει στο πεπτικό, στο αναπαραγωγικό, στους αδένες και στο ανοσοποιητικό σύστημα – συστήματα τα οποία απαρτίζονται από πολύ σημαντικά όργανα για την μακροπρόθεσμη επιβίωση του ανθρώπου. Το σώμα έχει τώρα το χρόνο να θεραπεύσει τη ζημία που συσσωρεύεται κατά τη διάρκεια των καθημερινών μαχών μας.


Οι μελέτες έχουν δείξει ότι η αργή, βαθιά αναπνοή προάγει τις λειτουργίες του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος και επιτρέπει στη χαλάρωση και στη θεραπεία να συντελεστούν. Οι τεχνικές έλεγχου αναπνοής της yoga γνωστές και σαν Pranayama ενθαρρύνουν τις ενέργειες του παρασυμπαθητικό νευρικού συστήματος.

Έτσι ενώ ο yogi και ο ακροβάτης φαίνεται να αποκτούν και οι δυο δύναμη και ευλυγισία από τις διατάσεις και τις κάμψεις, ο yogi είναι σε θέση να συγκεντρώσει περισσότερα οφέλη για την υγεια του από τη προσθήκη της Pranayama στη πρακτικη του. Αλλά ακόμη περισσότερα συμβαίνουν στο εσωτερικό του yogi. Ο yogi εργάζεται για να ηρεμήσει τις διακυμάνσεις του νου.



Με τη λέξη Πρανα ορίζεται η Παγκόσμια Αρχή ενέργειας και δύναμης που ζωοποιεί το Σύμπαν. Είναι η "Απόλυτη ενέργεια" η μία και η αυτή Κοσμική ενέργεια που κάνει τη Γη να κινείται, του πνεύμονες να εργάζονται και την καρδιά να κτυπά.


Ο άνθρωπος αντλεί από το περιβάλλον του τη ζωτική αυτή δύναμη, που στηρίζει τη ζωή μέσα στο σώμα, μέσω του φορέα Prana-maya kosha (Kosha = θήκη, περίβλημα). Μέσω του πρανικού φορέα του ανθρώπου και διαμέσου των κέντρων ενέργειας (τσάκρας) λειτουργεί ένα δίχτυο ρευμάτων που εξασφαλίζει εν δυνάμει μια συνεχή ροή από Πράνα, προς τα διάφορα μέρη του σώματος. Η Παράδοση λέει πως υπάρχουν 72.000 τέτοια κανάλια (Naddis) από τα οποία τα γνωστότερα είναι:


α) η Ida (αρνητικό ενεργειακό ρεύμα)

β) η Pingala (θετικό ενεργειακό ρεύμα),


που ξεκινώντας και οι δύο από το Muladhara τσάκρα διασταυρώνονται δύο φορές γύρω από την σπονδυλική στήλη για να καταλήξουν τελικά στο αριστερό και δεξί ρουθούνι.


γ) η Sushumna


που είναι λεπτός κενός αγωγός, που εκτείνεται κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, ξεκινώντας από το κατώτερο τσάκρα (Muladhara) και καταλήγοντας στον εγκέφαλο.


Μέσω του παραπάνω δικτύου η Prana, η γενική ζωντανή δύναμη διοχετεύεται και ζωοποιεί το κάθε σημείο του ανθρώπινου σώματος εξυπηρετώντας τις απαραίτητες λειτουργίες. Έτσι ανάλογα με την λειτουργία που εκτελεί φέρει και διαφορετικά ονόματα. Έτσι έχουμε 5 μορφές Prana που μέσω των κέντρων ενέργειας (τσάκρας) εξασφαλίζονται οι αυτόματες λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού.


Το Ίντα και το Πίνγκαλα είναι τα κύρια κανάλια (Ναντις), μέσα από τα οποία ταξιδεύουν …ρεύματα.


Το Πίνγκαλα είναι η Αρσενική δύναμη, η ενεργητικότητα, το φως, ο ήλιος, η δημιουργικότητα, η διάκριση, ο χρυσός. Το Ίντα είναι το θηλυκό στοιχείο, είναι η άρνηση, η Σελήνη, το σκοτάδι, το κρύο. Ο Γιούνγκ το αποκαλούσε Άνιμα. Είναι το Ασήμι. Η μη-διάκριση και η διαίσθηση. Η μία είναι η αισθητήρια η άλλη η κινητήρια, η μια κεντρομόλος η άλλη φυγόκεντρος. Η μία μεταφέρει τις αισθήσεις στον εγκέφαλο ή άλλη από τον εγκέφαλο στο σώμα.

Οι δυο αυτές δυνάμεις διανέμονται τελικά σε ολόκληρο το σώμα μέσα από ένα δίκτυο νευρικών καναλιών. Το συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, στην επιστημονική τους ορολογία. Τα δύο αυτά συστήματα είναι υπεύθυνα για την απρόσκοπτη ροή ενέργειας στα διάφορα όργανα του σώματος, τα νεφρά, την καρδιά, τους πνεύμονες, το πάγκρεας, το στομάχι. Όταν παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα στον έλεγχο και την ροή της ενέργειας, εκδηλώνεται ασθένεια.

Ο Δρ Arthur Deikman στο Πανεπιστήμιο του Ιατρικού Κέντρου στο Κολοράντο, τμήμα Ψυχιατρικής, περιγράφει αυτές τις δύο πλευρές της ανθρώπινης ύπαρξης και φυσιολογίας χρησιμοποιώντας σύγχρονους όρους. Λέει:


«Θεωρώντας την ανθρώπινη ύπαρξη σαν μια σύνθεση στοιχείων και συστατικών που διέπουν μια σειρά βιολογικών και ψυχο-βιολογικών εκδηλώσεων, μπορούμε τελικά συνοψίζοντας να θεωρήσουμε ότι η ανθρώπινη ψυχο-φυσιολογική εκδήλωση αποτελείται από μία πλευρά αποκλειστικής Δράσης και μια πλευρά αποκλειστικής Λήψης».






Στόχος της Γιόγκα δεν είναι τόσο να αφυπνίσει αυτά τα δυο Νάντις, αλλά η εξισορρόπηση τους, η εξάγνισή τους και η πειθαρχία τους.


Το Ίντα και το Πίνγκαλα λειτουργούν εναλλάξ και επηρεάζουν άμεσα την θερμοκρασία του σώματος, τις πεπτικές και ορμονικές εκκρίσεις, τα εγκεφαλικά κύματα και όλα τα όργανα του σώματος. Το Ίντα και το Πίνγκαλα λειτουργούν σύμφωνα με το φυσιολογικό κύκλο, εξ’αιτίας όμως των κακών συνηθειών τις ζωή μας, κακής διατροφής εντάσεων και δυσαρμονίας ο κύκλος αυτός αποσυντονίζεται και απορυθμίζεται με αποτέλεσμα την γενικότερη διαταραχή. Πότε λοιπόν έτσι κυριαρχεί το ένα Νάντι και πότε το άλλο υπολειτουργεί.


Αυτό μπορούμε και εμείς με απλό τρόπο να το διαπιστώσουμε κατά την διάρκεια της ημέρας. Πότε το αριστερό και πότε το δεξιό ρουθούνι μας λειτουργούν περισσότερο ή λιγότερο. Όταν αισθάνεστε ενεργητικότητα και δυναμική διάθεση, παρατηρήστε ότι το δεξιό σας ρουθούνι είναι σε απόλυτη λειτουργία, ενώ το αριστερό σας υπολειτουργεί. Όταν αισθάνεστε κόπωση, νωθρότητα και αδράνεια, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.


Κατά την διάρκεια της ημέρας αυτές οι λειτουργίες γίνονται σχεδόν αυτόματα και δεν το αντιλαμβανόμαστε, εκτός και αν αποκτήσουμε επίγνωση της αναπνοής μας. Αν και η διαδικασία αυτή, όπως και η αναπνοή μας συνεχώς γίνεται αυθόρμητα και κυριολεκτικά κάτω από την μύτη μας. Ελάχιστες φορές συνειδητοποιούμε την διαδικασία της αναπνοής. Γνωρίζουμε, ότι γνωρίζουμε, ότι αναπνέουμε δηλαδή. Η διαταραχή της λειτουργίας των βασικών καναλιών της ενέργειας, οδηγεί τελικά σε διάφορες σωματικές δυσλειτουργίες, ανωμαλίες και τελικά εκδηλώνεται ως ασθένεια.

Κατά συνέπεια η εξισορρόπηση αυτών των δύο καναλιών, των Νάντις, είναι κατά βάση ο σκοπός της Πραναγιάμα και της Χάθα Γιόγκα. Αποτέλεσμα είναι η χαρακτηριστική καλή υγεια που θα κερδίσουμε και η επίμονη ανοχή μας στις ασθένειες. Μπορούμε κυριολεκτικά να πούμε ότι όταν κάνουμε και ασκούμαστε συστηματικά με την Γιόγκα πάνω σε αυτές τις τεχνικές, στην πραγματικότητα βάζουμε παντός είδους ασθένεια στο συρτάρι, δεν αρρωσταίνουμε δηλαδή, από απλό κρυολόγημα, μέχρι και όλες τις άλλες σοβαρότερες ασθένειες που ταλανίζουν την ανθρώπινη υπόσταση. Αποκτάται αυτό που λέγεται στη Γιόγκα Συνειδητή κατάσταση υγείας.


Ο άνθρωπος με την συνεχή ενασχόληση του με τα καθημερινά, την τριβή και επαφή του με ένα κοινωνικό περιβάλλον αισθήσεων και εντυπώσεων συνήθως αποφορτίζεται και αποϊονίζεται.


Σαν μια επαναφορτιζόμενη συσκευή, χάνει την ενέργεια του και πέφτει η τάση μέσα μας. Αυτό είναι λογικό, γιατί πέρα από τα συναισθήματα και τις καθημερινές μας ασχολίες, φανταστείτε πόσα πράγματα και εντυπώσεις ο εγκέφαλος επεξεργάζεται, για ένα κλάσμα δευτερολέπτου. Αποτέλεσμα της αποφόρτισης, είναι να μην έχουμε διάθεση, πτώση, αϋπνίες, εμφάνιση ψυχολογικών διαταραχών, έλλειψη επικοινωνίας, ακόμα και ασθένειες. κ.α


Το σώμα δεν είναι μόνον φυσική μηχανή, είναι και ηλεκτρική. Όταν σκεφτόμαστε, καταναλώνουμε ενέργεια, ο θυμός, το πάθος, οι στεναχώριες, οι ανησυχίες, η αγάπη, η ζήλια, το μίσος όλα αυτά απαιτούν και καταναλώνουν ενέργεια, περισσότερο δε τα συναισθήματα μας.




Ερευνα-συλλογη υλικου:

Γιαννης Δογανης / Εικαστικος καλλιτεχνης. Ερευνητης μη συμβατικης θεραπευτικης.





ΠΗΓΕΣ.


Hatha Yoga Pradipika. Pranayama : Ο ρυθμός – ελεγχος της Αναπνοής. Η Κοσμική Ενέργεια Πράνα. Θεωρία και Πρακτική τής Πραναγιάμα. Γιογκα, αναπνοη και συνειδηση. Πρανα και Νευρικο συστημα Πραναγιαμα και αναπνοη. Αναπνευστικες τεχνικες πραναγιαμα. Παρασυμπαθητικο νευρικο συστημα



www.yogaonline.gr

www.yogaclub.gr

περιοδικο Yoga World (Iωαννα Κουσκουρα)

www.salveo.gr

www.esoterica.gr

www.omm.gr







Μάθε την τέχνη του γελιου όσο είναι ακόμα καιρός!




Η τέχνη του να μετατρέπεις τη ζωή σε γιορτή.


Όταν είσαι πεινασμένος, δεν θέλεις κάποιον να σου μιλάει για το φαγητό! Όταν είσαι στο ποτάμι και πνίγεσαι, δεν χρειάζεσαι κάποιον να σου μιλήσει για την τέχνη της κολύμβησης.
Υπάρχουν οι σωστές στιγμές και οι σωστές καταστάσεις και υπάρχουν πράγματα τα οποία μπορεί να συζητηθούν, τα οποία ωστόσο παρεξηγούνται.

Το γέλιο είναι μυστήριο. Είναι καλύτερο να το βιώσεις παρά να ακούσεις κάποιον να σου μιλάει γι’ αυτό.

Είναι δυνατόν, όταν γελάσεις με την καρδιά σου, να σταματήσει ο νους, επειδή δεν μπορεί να γελάσει. Είναι δομημένος με σοβαρότητα, η λειτουργία του είναι να είναι σοβαρός, μίζερος, άρρωστος.

Τη στιγμή που γελάς, το γέλιο αυτό δεν έρχεται από το μυαλό σου, έρχεται από τα επέκεινα, από το ίδιο το εσωτερικό σου πνεύμα.

Γνώμη μου είναι ότι όλες οι θρησκείες έχουν χάσει μια από τις διαστάσεις που έχει τη σπουδαιότερη σημασία, την αίσθηση του χιούμορ. Και έχουν κάνει όλο τον κόσμο πολύ σοβαρό.

Η σοβαρότητα, οδηγεί στην θλίψη. Δεν μπορείς να είσαι σοβαρός χωρίς να είσαι θλιμμένος... είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Και θα είσαι σοβαρός μόνο αν έχεις χάσει επαφή με την ζωή και την ύπαρξη. Μόνο οι άρρωστοι άνθρωποι είναι σοβαροί –οι υγιείς και οι ολοκληρωμένοι ποτέ δεν είναι, δεν μπορούν να είναι.

Το ότι η θρησκεία συνδέθηκε με την σοβαρότητα, αποτελεί ένα από τα πιο ατυχή συμβάντα της ανθρώπινης ιστορίας. Αυτός ο συσχετισμός πρέπει να ξεριζωθεί ολοκληρωτικά. Η θρησκεία πρέπει να απελευθερωθεί από την δυναστεία της σοβαρότητας. Μόνο τότε θα ανθίσει και θα μπορέσει να τραγουδήσει, να χορέψει, να αγαλλιάσει. Η σοβαρότητα στην θρησκεία, βασιζόταν πάντοτε στην αντίληψη ότι υπάρχει κάτι κακό στη ζωή, ότι η ζωή είναι μια τιμωρία.

Η ζωή όμως είναι δώρο του Θεού, όχι τιμωρία. Και δεν υπάρχει τίποτε κακό σ’ αυτή. Το λάθος πρέπει να βρίσκεται μέσα σου. Δεν ξέρεις πώς να ζεις, το βάθος και το μυστήριο της ζωής σου είναι εντελώς άγνωστα.

Η ικανότητα της επιβίωσης υπάρχει μέσα σου απ’ τη στιγμή που γεννιέσαι, αλλά η τέχνη του να μετατρέπεις τη ζωή σε γιορτή πρέπει να μαθευτεί.

Για μένα, θρησκεία είναι ακριβώς αυτή η υπέρτατη τέχνη του να μετατρέπεις το ασήμαντο σε σημαντικό. Η θρησκεία είναι αλχημεία, είναι η διαδικασία της μετατροπής του πιθανού σε πραγματικό. Ο άνθρωπος μέχρι τώρα δεν έχει ζήσει στο έπακρο, γι’ αυτό και φαίνεται τόσο ανιαρός. Αν ζήσει ολοκληρωτικά, θα γευτεί απέραντη λαμπρότητα και άνθιση.

Το γέλιο, είναι εξίσου σημαντικό με την προσευχή, ή μάλλον σημαντικότερο, γιατί ο άνθρωπος που δεν μπορεί να γελάσει είναι ανίκανος να προσευχηθεί.

Η προσευχή που προέρχεται από μια βαριά καρδια, είναι ήδη νεκρή. Δεν μπορεί να φτάσει στον Θεό –δεν έχει φτερά για να πετάξει. Μοιάζει με βράχο που είναι περιορισμένος στη γη.

Η θρησκεία έχει απορρίψει το γέλιο, γι’ αυτό και έχει πεθάνει. Στους ναούς, τις εκκλησίες και τα τζαμιά σας λατρεύετε τον θάνατο αντί για την ζωή.


Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να σου επιστρέψω αυτό που είναι πραγματικά δικό σου.


Δεν θέλω να σε κάνω οπαδό καμιάς θρησκείας. Θέλω απλά να είσαι θρησκευτικός, όχι χριστιανός, ινδουϊστής ή μωαμεθανός, απλά θρησκευτικός.

Είναι αρκετό! Δεν υπάρχει ανάγκη να ακολουθήσεις ένα συγκεκριμένο δόγμα. Η θρησκεία δεν έχει καμία σχέση με δόγματα, είναι κάτι το υπαρξιακό.


Και θα μπορέσεις να αγαπήσεις το Θεό μόνο αν αγαπάς την ζωή. Αν αυτός είναι ο δημιουργός, για να τον αγαπήσεις θα πρέπει να αγαπήσεις πρώτα το δημιουργό του.

Είναι παράλογο να μισείς το δημιούργημα και να αγαπάς τον δημιουργό. Είναι τελείως ανόητο και άτοπο να καταδικάζεις το δημιούργημα και να επαινείς τον δημιουργό. Μόνον αν αγαπάς τη μουσική αγαπάς και το μουσικό, και το αντίθετο. Κι αυτός ο κόσμος είναι τόσο όμορφος!

Και δεν έχεις νιώσει πως μετά από βαθύ γέλιο το ξεκίνημα μιας ξαφνικής σιωπής έρχεται σε σένα;

Είναι σαν την ηρεμία μετά την καταιγίδα. Για μια στιγμή, ο νους μοιάζει να σταματά... νιώθεις απόλυτα χαλαρωμένος.

Αυτές οι στιγμές είναι που σου δίνουν την πρώτη γεύση του Θεού.

Μια από τις μεγαλύτερες βιαιοπραγίες κατά του ανθρώπου είναι η επιβολή της σοβαρότητας και τις θλίψης. Αυτή η επιβολή είναι αναγκαία, γιατί αλλιώς ο άνθρωπος δεν μπορεί να υποδουλωθεί σε όλες τις διαστάσεις: πνευματικά υποδουλώνεται σε έναν φανταστικό Θεό, σε μια φανταστική κόλαση και παράδεισο• ψυχολογικά, γιατί το μυαλό καταρρέει όταν αναγκάζεται να λειτουργήσει μέσα στα αφύσικα πλαίσια της σοβαρότητας και της θλίψης• και σωματικά, γιατί ο άνθρωπος που δεν μπορεί να γελάσει δε μπορεί να παραμείνει υγιής και ακέραιος.

Το γέλιο δεν είναι μονοδιάστατο.

Περικλείει και τις τρεις διαστάσεις της ύπαρξης. Όταν γελάς, συμμετέχει το σώμα σου, το μυαλό σου, η ύπαρξη σου. Στο γέλιο εξαφανίζεται κάθε διαίρεση και διαχωρισμός, η σχιζοφρενική προσωπικότητα παύει να υπάρχει. Αυτό όμως δεν συνέφερε τους εκμεταλλευτές του ανθρώπου: βασιλείς, ιερείς, έξυπνους πολιτικούς. Προσπαθούσαν να στερήσουν από τον άνθρωπο την δύναμη και την υγεία του, για να μην επαναστατήσει πότε.

Το να αφαιρέσεις το γέλιο από τον άνθρωπο ισοδυναμεί με το να τον σκοτώνεις, να τον ευνουχίζεις πνευματικά.

Όλα τα οργανωμένα συμφέροντα συμφώνησαν ότι ο άνθρωπος πρέπει να αποδυναμωθεί, να γίνει φοβισμένος και δυστυχισμένος, να αναγκαστεί να ζήσει μέσα στην παράνοια. Μόνο τότε θα γονατίσει μπροστά σε είδωλα και θα υπηρετήσει πρόθυμα τους δυνατούς.

Στην πραγματικότητα, μόνο τα παιδιά γελάνε.
Και οι μεγάλοι τα δικαιολογούνε γιατί ακόμη είναι αδαή, απολίτιστα, πρωτόγονα. Οι γονείς, η κοινωνία, οι δάσκαλοι και οι ιερείς προσπαθούν να τα εκπολιτίσουν τα παιδιά, να τα κάνουν σοβαρά, να μάθουν να φέρονται όπως οι σκλάβοι κι όχι όπως οι ελεύθεροι άνθρωποι.

Δεν σου ζητείται να έχεις γνώμη.
Αρκεί το να είσαι ένας χριστιανός, ινδουϊστής ή μωαμεθανός, ένας κομμουνιστής, φασιστας ή σοσιαλιστής. Δεν πρέπει να είσαι ο εαυτός σου. Σου επιτρέπεται μόνο να ανήκεις σε ένα πλήθος, κι αυτό ισοδυναμεί με αυτοκτονία.

Τα παιδιά μπορούν να γελάσουν γιατί βλέπουν καθαρά τα πράγματα, δεν έχουν προσδοκίες να θαμπώνουν την όραση τους. Και ο κόσμος είναι γεμάτος αστεία και παράλογα πράγματα! Ένα παιδί δεν μπορεί να μην το παρατηρήσει.

Αφού όλες οι θρησκείες καταδικάζουν τη ζωή, είναι φυσικό να καταδικάζουν και το γέλιο. Το γέλιο είναι βασικό συστατικό της ζωής και της αγάπης.

Ο αυτοβασανισμός είναι ψυχολογική ασθένεια, αργή αυτοκτονία. Δεν έχει τίποτε το αξιοθαύμαστο. Κι όμως τον λατρέψαμε για αιώνες, γιατί νομίζουμε ότι το σώμα είναι εχθρός της ψυχής.

Αλλά θυμήσου, μην κρίνεις ποτέ τους άλλους. Είναι πρωτόγονο, απολίτιστο, απάνθρωπο.

Απλά να παρατηρείς τον εαυτό σου.

Κάθε θάνατος ανοίγει μια καινούργια πόρτα.

Αν μετατρέψεις τη λύπη σου σε γιορτή, τότε, θα είσαι ικανός να μετατρέψεις και το θάνατό σου σε ανάσταση.

Γι’ αυτό, μάθε την τέχνη, όσο είναι ακόμα καιρός!


ΟΣΣΟ